Ich weiss nöd emol, wo ich aafange söll… i weiss nume, dass d’Bia mis Verhängnis worde isch. I chan si nöd us minere Gedanke tue, drum wett i das mit öich teile.

I bi i Club cho und han gmeint, es wär e ganz normali Nacht… bis si ine cho isch. En drahtete Körper, langi, wohlduächendi Hoor, en Blick, wo di fescht hält, und es Lächeln, wo dir sofort zeigt, dass si genau weiss, was si mit dir macht.

Wie d’Bia mi zum erste Mal aaglangt het, hani mis ganzs Härz und Körper spüre.

Iri Haut isch warm, ire Duft macht süchtig, und wie si küsst… isch als wett si der dä Atem näh.

Si weiss genau, wie ma provoziert: Si isch uf mis Chnie gsesst, het langsam gschwungä und mir i d’Auge gluegt, als wett si dä exakt Moment spüre, woni mis Kontroll verlier.

Das isch nöd nume Sex gsi… das isch es Spiel gsi. Si het mi bis an d’Grenze vom Vergnüege bracht und wieder zruggghalte, nume zum mi no verruckter mache.

Wie si mi ändlech het chönne chume lah, het’s sich aagfühlt, als ob d’Wält für es paar Sekunde still gstange wär. I bi völlig usglaugt, verschwitzt und ohni Chraft gsi… und si het nume glächelt, als wett si säge: «Du chunnsch wieder.»

Und i bi wieder cho.

Wiedercho, will kei Frau mi je so gfühlt het wie d’Bia.

Si isch nöd nume Lust – si isch Sucht, Gfahr und die beschti Erinnerig, wo en Maa cha ha.

Bia, mini Droge.